ประกาศิตรัก...จากฟ้า
อดีตในวัยเด็กทำให้อีธานชิงชังผู้หญิงเอเชีย แต่ฟ้ากลับเล่นตลกกับชีวิต ให้เขาต้องกลายเป็นคนพิการครึ่งท่อน หนึ่งเดียวที่เคียงข้างคือแม่สาวเอเชียที่เขาชิงชัง กำแพงอคติที่สร้างมาทั้งชีวิตจึงเริ่มแตกร้าว...
ผู้เข้าชมรวม
3,576
ผู้เข้าชมเดือนนี้
34
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
อีธาน แอสตัน
ชายหนุ่มผู้เกลียดผู้หญิงเอเชียเข้าไส้
มองพวกเธอเป็นเพียงตัวพาหะนำเชื้อโรคอันตรายที่สมควรอยู่ให้ห่าง และความรู้สึกนั้นก็คงจะอยู่ไปอีกแสนนาน
ถ้าเพียงแต่ชะตาไม่ลิขิตให้เขาต้องกลายเป็นคนป่วยพิการครึ่งท่อน เพื่อที่จะได้ซึมซับความอ่อนหวานของเธอเข้ามาในหัวใจ
จนกำแพงอคติที่สร้างมาทั้งชีวิตค่อยๆ แตกร้าวและพังทลายลงในที่สุด
กฤติยา
เทพเทวา (ฟ้าใส)
แอร์โฮสเตสสาววัยใสที่มักพกรอยยิ้มสวยติดตัวไปด้วยเสมอ
ใครอยู่ใกล้ก็มักจะหลงรักดวงตาที่หวานซึ้งของเธอ ยกเว้นเขาคนนั้น ที่มักมองเธอด้วยสายตาดูถูกและตัดสินว่าผู้หญิงเอเชียอย่างเธอไม่มีค่า
เจ้ามารยาและหวังรวยทางลัด ใจหนึ่งเธออยากจะหนีไปให้ไกลจากคนเจ้าอคติ แต่อีกใจก็อยากพิสูจน์ให้เขาเห็นว่าผู้หญิงเอเชียไม่ได้เลวร้าย
“เลิกกับเธอซะ”
“แต่...เธอเป็นเพื่อนที่ดี
พี่น่าจะทำความรู้จักกับเธอก่อน แล้วพี่จะต้องชอบเธอ เหมือนที่ผมชอบ”
“อีวาน ฟังพี่นะ...พี่เหลือแกแค่คนเดียว แล้วพี่จะไม่ยอมให้ผู้หญิงพวกนั้นมาทำชีวิตของแกพัง”
“แต่ผู้หญิงเอเชียไม่ได้เหมือนกันทุกคน ผมไม่อยากให้พี่เอาสิ่งที่แม่เลี้ยงทำไปตัดสินคนอื่น”
“ผู้หญิงเอเชียมันก็เหมือนกันนั่นแหละ
ไม่มีมารยาท เห็นแก่เงิน เอาตัวเข้าแลก” สายตาของอีธานนั้นชิงชังทุกครั้งที่เอ่ยถึงพวกผู้หญิงเอเชีย
รังเกียจเสียยิ่งกว่าพวกหนูและแมลงสาบเหม็นๆในท่อน้ำสกปรก
แต่แล้วจุดเปลี่ยนชีวิตก็มาถึงเมื่ออีธานประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตก
ผู้โดยสารกว่าครึ่งลำต้องจบชีวิตลง และเขาเป็นหนึ่งในห้าสิบคนที่รอดชีวิต แต่โชคร้ายที่กระดูกไขสันหลังแตกจนไปกดทับเส้นประสาททำให้สูญเสียการรับรู้ความรู้สึกตั้งแต่ช่วงลำตัวลงไป
ความเครียดและความหงุดหงิดจากภาวะอัมพาตทำให้เขาแสดงอาการก้าวร้าวจนพยาบาลพิเศษต้องขอลาออกไปหลายคน
แฟนสาวที่คบกันมาสามปีก็ทิ้งเขาไปอย่างไม่ใยดี และนอกจากน้องชายแล้ว...คนเดียวที่อดทนอยู่ข้างๆและพร้อมช่วยเหลือกลับเป็นหญิงสาวที่เขาเคยออกปากไล่ให้ออกไปจากชีวิต
“ผมไม่ต้องการความช่วยเหลือ กลับประเทศที่มีแต่โสเภณีของคุณไปเถอะ”
“เมื่อไหร่คุณจะเลิกเหยียดพวกเราเสียที...คุณอีธาน ถ้าฉันเห็นข่าวคนอังกฤษจับมีดไล่ฆ่าคนขึ้นมา
ฉันขอเหมารวมคนประเทศนี้ว่าเป็นฆาตกรบ้างได้รึเปล่า...”
“ปากดีเหมือนกันหมด!” ชายหนุ่มปัดจานข้าวทิ้งด้วยแรงอารมณ์จนแตกกระจายเต็มพื้น
ทว่าหญิงสาวที่เขาแสนเกลียดกลับมีสีหน้าที่สงบ ไม่ได้แสดงอาการแตกตื่นใดๆ
ราวกับว่า เธอชินชากับพฤติกรรมของเขาเสียแล้ว...
ผลงานอื่นๆ ของ ฌามัย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ฌามัย
ความคิดเห็น